Yargıtay’ın bozma ilamının ardından yerel mahkeme, kedilerin evden tahliye edilemeyeceğine ilişkin ders niteliğinde emsal bir karara imza attı. Kedisi için evinden yurdundan olan Hemşire Ayşegül Yetiş, “Karar emsal olacak. Bunun için çok mutluyum ama Bursa’ya dönmeyeceğim.” dedi.
Edinilen bilgiye göre, geçen yıl, Hamitler TOKİ'de oturan 34 yaşındaki Ayşegül Yetiş, site yönetimi ile evinde ve site içinde beslediği kediler yüzünden mahkemelik oldu. Açılan dava üzerine evde keşif yapan Bursa 3. Sulh Hukuk Mahkemesi, "Toplu Yapı Temsilciler Kurulu izin vermediği müddetçe müstakil veya ortak yerlerde ticari maksatla dahi olsa kedi, köpek ve kümes hayvanları beslenemez" şeklindeki hükmü esas alarak, davalı Yetiş'in evde ve site içinde kedi beslemesinden men edilmesine karar verdi. 10 yıldır birlikte yaşadığı kedisini sokağa atmaktansa işini, hatta yaşadığı şehri terk eden hemşire Yetiş, yeni aldığı evini satarak, tayinini isteyip Antalya’ya yerleşti.
Gözyaşları içinde yaşadığı şehri terk eden Yetiş, Avukatı Nilay Parlar Ateş aracılığıyla kararı temyiz etti. Yargıtay, sulh hukuk mahkemelerinin evden tahliye yönünde karar vermesinin söz konusu olmadığını, bu alanda yetkili mahkemenin asliye hukuk mahkemeleri olduğunu ifade ederek, kararı usulden bozdu. Davayı yeniden ele alan Bursa 6. Asliye Hukuk Mahkemesi, kedilerin evden tahliyesinin önüne geçecek emsal bir karara imza attı. Hakim Gökhan Turhan, TMK’nın 2. ve 3. maddelerindeki ‘iyi niyet’ prensiplerini dikkate alarak ders niteliğindeki bir karar verdi. Hakim Turhan kararın gerekçesinde, “Hayatın olağan akışına göre, küçük bir canlı olan kedinin gerek özel alanda gerek ortak alanda bakılıp beslenmesinden rahatsızlık duyulmasının insanı bir davranış olmadığı, saygı, sevgi, iyiniyet ve merhametin yalnızca insanların birbirine karşı, diğer tüm canlılara karşı gösterilmesi gereken evrensel hak ve sorumluluklardan olduğu, vicdan taşıyan her bireyin bu hak ve sorumlulukları özveri ile yerine getirmelerinin geçerliliği hususunda hassas davranmayı bir mecburiyet olarak görmesi gerektiği, bu durumun medeni yaşam kuralları ve medeni hukukun asıl ruhunu taşıyan temelini oluşturan iyi niyet prensibi ile birebir örtüştüğü, dolayısıyla vicdanen olaya konu davadaki kedinin ortak alandan, özel alandan çıkartılmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı anlaşıldığından sübut bulmayan davanın reddine karar verilmiştir” ibarelerine yer verdi.
Kararı Antalya’daki evinde İHA’ya değerlendiren Yetiş, “Bütün hayatımı Maviş ile paylaştım. Sokağa atamazdım. Bu kararın ardından Bursa'dan yakınlarımdan, iş ortamından ayrılmak çok zor oldu. Yeni bir hayat ve düzen kurmak zorunda bırakıldım. Biz ilk davanın tahliye kararını temyize götürdük. İlk kararda, Ayşegül Yetiş'in sokak hayvanını ve evdeki kediyi beslemesinin men edilmesine karar verildi. Bunun üzerine temyizde karar bozuldu. Yeniden dava asli hukukta görüldü. Biz kazandık. 'Sokak hayvanını beslemek insani bir zorunluluktur, kedinin ortak alanda yada evde beslenmesinde herhangi bir sakınca yoktur. Kedi insanlara zarar verebilecek bir yapıya sahip değildir' denildi. Kedinin tahliye edilebilecek bir canlı olmadığına karar verildi" ifadelerini kaydetti.
"BÜYÜK MÜCADELE VERDİK"
Kararın tüm Türkiye'de emsal olacağını vurgulayan Yetiş, "Diğer kediler aynı kaderi yaşamasın diye büyük mücadele verdik. Maviş için dünyanın öbür ucuna da giderdim. Ama benim gibi yapabilecek imkanı olmayan insanlar var. Onlar için haklarını savunmaya devam ettim. Ve sonuçta kazandık. İyi olan kazanacaktı. Adalet yerini buldu. Olması gereken buydu. İyilikten yanayız diyoruz ama küçücük bir canlının varlığına tahammül edemiyoruz. Böyle olmaması gerektiğini adalet de gösterdi. Davanın da devamını getirmeyi düşünüyorum. Çünkü hiçbir kötülük cezasız kalmamalıdır. İnsanlar yaptıklarıyla rahat rahat oturmamalıdır" dedi.
"BURSA'YA DÖNMEYECEK"
Karar ile başka kedilerin de evden atılmasının önüne geçildiğini kaydeden Yetiş, "Kararın sevincini yaşıyoruz. Maviş çok mutlu, bahçeli bir evde yaşıyor. Önemli olan maviş benim yanımda. Kazanmama rağmen eski yaşadığım yere geri dönmeyi düşünmüyorum" diye konuştu.
"ARTIK KİMSE TEDİRGİN OLMASIN"
Yetiş, "Sokak hayvanlarını unutmayın. Onların yaşam hakkına saygı göstersinler. Bunu insanı görev olarak yapalım. Bir kap yemek ve su bırakalım. Kimse sokak kedisini veya köpeğini kedisini evinde beslerken tedirgin olmasın. 3 yıldır maddi manevi beni yıpratan bir davayı kazandık. Biz bunun hukuk yönünden başardık. Adalet yerini buldu emsal bir karara imza attık" şeklinde kullandı.
“MAVİŞ’İN ZAFERİ”
Müvekkilinin kedisi Maviş için hukuk savaşı başlattıklarını ifade eden Av. Nilay Parlar Ateş ise, "Tüm dava sürenci dikkate aldığımızda buna ‘Mavişin Zaferi’ diyelim. Müvekkilimizin hem evde beslediği kedileri hem de ortak alanda beslediği sokak kedileri vardı. Fakat site yönetimi bundan rahatsız olduğu için dava açtı. Mahkeme ilk kararında müvekkilimin, hem kendi evinde hem de ortak alanda hayvan beslenmesi konusunda men edilmesine karar verdi. Biz bu kararı temyiz ettik, karar Yargıtay tarafından bozuldu. Ardından mahkeme değişti, yeni mahkemede olumlu bir karar elde ettik. Bizim bu mahkemede aldığımız karar tüm hayvan severler için bir emsal teşkil edecek. Mahkemenin gerekçesi gerçekten çok güzel, bu karar tüm insanlığa bir ders veren bir gerekçe oldu. Köpeklere ilişkin birçok mahkeme kararı vardı, ancak kedilere ilişkin emsal teşkil eden kararımız yoktu. Kedilerin çevreye rahatsızlık verecek bir canlı olmadığını, hayvan beslemenin normal bir davranış olduğu, beslemeye engel olanların ise yaşam haklarına saygısız davranışlarda bulunduğuna dair bir gerekçemiz var. Yani mahkeme özetle, gerek bağımsız bölümde, gerekse ortak alanda kedilerin beslenmesinde herhangi bir sakınca yoktur. Kediler, yapısı gereği çevreye rahatsızlık vermiyor” şeklinde konuştu.
BERKTUĞ ÖNCÜ - OSMAN AKIN
http://www.iha.com.tr/haber-mavisin-zaferi-tum-kedilere-emsal-oldu-523154/
BURSA ASLİYE HUKUK MAHLKEMESİ KARARI AŞAĞIDAKİ GİBİDİR.
T.C.
BURSA
.... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ TÜRK MİLLETİ ADINA
GEREKÇELİ KARAR
ESAS NO : 2015/... Esas
KARAR NO : 2015/....
HAKİM : ...................
KATİP : ...................
DAVACI : ..........
VEKİLİ : ....................
DAVALI : A. Y.
VEKİLİ : Av. N. P. A.
DAVA : Kat Mülkiyeti Kanunundan Kaynaklanan Davalar
DAVA TARİHİ : 02/02/2012
KARAR TARİHİ : 12/11/2015
KARAR
YAZMA TARİHİ : 10/12/2015
Mahkememizde görülmekte bulunan Kat Mülkiyeti Kanunundan Kaynaklanan Davalar davasının yapılan açık yargılamasının sonunda;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA :
Davacı vekili dava dilekçesinde ve yargılama aşamasındaki beyanlarında özetle; müvekkili davacıların, ve davalıların ikamet ettiği ........................konutları toplu site yönetim kurulu üyesi olup, davalı taraf evinde kedi beslediğinden dolayı bir kısım site sakinleri tarafından sözlü ve yazılı olarak rahatsızlıklarını bildirmesine rağmen, davalı tarafın halen iş bu eyleme devam ettiğini, davacı tarafça ihtarname gönderilmiş olup, Kat Mülkiyeti Kanunu 18. maddesi ve Yönetim planının 34. maddesine göre, davalı tarafın ortak konut alanında ve site içerisinde kedi beslemekten men edilmesi, KMK m. 33 gereği "Hakimin Müdahalesi"ne yargılama giderleri, vekalet ücretinin davalı tarafa yükletilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP :
Davalı vekili cevap dilekçesinde ve yargılama aşamasındaki beyanlarında özetle; davacının sitede ikamet ettiğini, site yöneticisi Y. U.'un apartmanda fare var diye 2 sokak kedisini apartman içine aç, susuz kapatmasına gösterdiği tepki sonucu, site yönetimindeki insanları kışkırttığını, kapısına gelerek sitede yaşayan hayvan besleyenleri dövmek istediklerini, yöneticinin engel olduğunu söylemiş, 2004 yılında kabul edilen hayvanları koruma kanunu doğrultusunda hakkını kullandığını, sitede güvenlik görevlisi, koruma olmadığını, herkesin siteye elini kolunu sallayarak girebildiğini, kendisinin sadece site çevresinde gezinen hayvanlara mama verdiğinden dolayı site yöneticisi tarafından dilekçe toplanarak bu davanın açıldığından dolayı davanın reddini, mahkeme masrafları ve avukatlık ücretinin davacı tarafa yükletilmesini talep etmiştir.
İLK HÜKÜM:
Bursa ...Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından ......... E. Sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama neticesinde verilen 22.01.2013 tarih ve ............K. Sayılı dosyasında;
Dava, 634 sayılı Kat mülkiyeti kanununun 18 ve 34. Maddesine göre bağımsız bölümde beslenen kediler nedeniyle hakimin müdahalesine yönelik olup, dava dilekçesinde belirtilen ...... yapı konutlarına ait tapu kaydı celpedilip incelendiğinde davalının ikamet ettiği taşınmazın L5-3 B blok 3 nolu daire olduğu, ayrıca arsa üzerine kat mülkiyeti tesis edilmiş bulunduğu, kat mülkiyeti kanununun uygulanmasının gerektiği anlaşılmıştır.
Mahkememizce alınan inşaat mühendisi ve kadastro teknisyeniyle mahallinde keşif yapılmış, bilirkişiler raporlarında özetle, davalının ikamet ettiği Bursa ili Osmangazi ilçesi ..............................1. kısımda bulunan sitenin giriş kapısı ve güvenliğinin olmadığı, etrafı açık bir mahalle şeklinde olduğunu, cadde ve sokaklar teşkil ettirilmiş olduğu, her türlü canlının ve aracın rahatça girebileceği, dış tehditlere ve sokak hayvanlarına açık bir durumda bulunduğu, ayrıca dairenin ön tarafındaki bahçede bir su kabından bir sokak kedisinin su içtiğinin tespit edildiği hususunda rapor hazırlamışlardır. Mahkememizce usul ve yasaya uygun rapora itibar edilmiştir. Bunun yanında davalı, yargılama sırasındaki beyanında, çöp konteynırlarının yanında kedileri beslediğini, sözkonusu mamaları belediyenin verdiğini, kendi konutunda da kedi beslediğini belirttiği görülmüştür
Esasen kat mülkiyeti kanununun 18. Maddesi gereğince "kat malikleri gerek bağımsız bölümleri gerekse eklentileri ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kaidelerine uymak, özellikle birbirini rahatsız etmemek, birbirinin haklarını çiğnememek ve yönetim planı hükümlerine uymakla karşılıklı olarak yükümlüdürler" amir hükmüne göre, toplu yapının yönetim planının 34. Maddesine göre; "toplu yapı temsilciler kurulu oybirliğiyle izin vermedikçe bağımsız bölümlerde veya ortak yerlerde ticari maksatla da olsa kedi, köpek, tavuk vb. kümes hayvanları besleyemez" kararı alınmış olup, tüm bağımsız bölüm malikleri ve kiracıları, bu yönetim planı ile bağlıdırlar. Dosyada bağımsız bölümlerde kedi beslenebileceğine dair oybirliğiyle alınmış bir karar da bulunmadığından, davalının yönetim planı gereğince kendi bağımsız bölümünde ve ayrıca toplu sitenin içerisinde kedi beslemekten men edilmesi yönünde karar verilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Bursa .... Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından ..... E. Sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama neticesinde verilen 22.01.2013 tarih ve .....K. Sayılı dosyasında verilen kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay ......... Hukuk Dairesi'nin 01.07.2014 tarih ve .............E.K. Sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiş olduğu ve Mahkememizce usul ve yasaya uygun olan Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş olduğu, Yargıtay bozma ilamına uyulmuş olmakla bozma ilamı lehine olan taraf lehine kazanılmış hak doğar ve bozma ilamında belirtilen şekilde yargılama yapılarak karar verilmesi gerektiğinden bahisle dosyanın Bursa ........... Sulh Hukuk Mahkemesi'nin ....... E. Sırasına kaydının gerçekleştirilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Bursa ...... Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından ...........E. Sayılı dosya hakkında 02.12.2014 tarih ve ..............K. Sayı ile; Bursa Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemeleri'nin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş olduğu, akabinde dosyanın yapılan tevzisi neticesinde Bursa ... Asliye Hukuk Mahkemesi'nin ......... E. Sırasına kaydının gerçekleştirilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Bursa .... Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından ..........E. Sayılı dosyası üzerinden 27.01.2015 tarih ve ...........K. Sayı ile dava dosyasının kesinleştirme işlemi gerçekleştirilmeden tevzi işlemi yapıldığından bahisle dosyanın kesinleştirildikten sonra tevzi edilmesi hususunda karar verilerek dosyanın mahal mahkemesine iade olarak gönderildiği akabinde Bursa ..... Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından dava dosyasının kesinleştirilerek tevziye gönderildiği ve dosyanın yapılan tevzisi neticesinde mahkememizin yukarıda belirtilen esas sırasına kaydının gerçekleştirilmiş olduğu anlaşılmıştır.
BOZMA İLAMI:
Bursa ......... Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından ............E. Sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama neticesinde verilen 22.01.2013 tarih ve ............K. Sayılı dosyasında verilen kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay ......... Hukuk Dairesi'nin 01.07.2014 tarih ve .......... E.K. Sayılı ilamı ile;
"...Dava, birden çok parsel üzerinde kurulu bulunan sitede, davalı site içerisinde ve konut alanında kedi beslediğinden, kedi beslemekten men edilmesi istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerle, tapu kayıtlarının incelenmesinde; davaya konu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu ve Kat Mülkiyeti Yasası'nda değişiklik yapılmasına ilişkin 5711 Sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Yasası'nın 66 ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle uyuşmazlıkta kat mülkiyeti kanununun hükümlerinin değil, genel hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir.
Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemesinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür. Bu nedenle mahkemece, genel hükümlere göre asıl görevli mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, esas hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, ..." gerekçesiyle bozma kararı verilmiş olduğu anlaşılmıştır.
DAVANIN NİTELİĞİ, DELİLLER ve GEREKÇE :
Dava, birden çok parsel üzerinde kurulu bulunan sitede, davalının, site içerisinde ve konut alanında kedi beslediğinden bahisle, kedi beslemekten men edilmesi istemine ilişkindir.
Bursa .... Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından ..... E. Sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama neticesinde verilen 22.01.2013 tarih ve ........K. Sayılı dosyasında verilen kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay ...... Hukuk Dairesi'nin 01.07.2014 tarih ve ..............E.K. Sayılı ilamı ile bozma kararı verilmiş olduğu, Mahkememizce usul ve yasaya uygun olan Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş olduğu, Yargıtay bozma ilamına uyulmuş olmakla bozma ilamı lehine olan taraf lehine kazanılmış hak doğar ve bozma ilamında belirtilen şekilde yargılama yapılarak karar verilmesi gerektiğinden bahisle dosyanın Bursa ..... Sulh Hukuk Mahkemesi'nin ........... E. Sırasına kaydının gerçekleştirilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Bursa ............ Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından ..........E. Sayılı dosya hakkında 02.12.2014 tarih ve .............K. Sayı ile; Bursa Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemeleri'nin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş olduğu, akabinde dosyanın yapılan tevzisi neticesinde Bursa ..... Asliye Hukuk Mahkemesi'nin ...........E. Sırasına kaydının gerçekleştirilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Bursa .............. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından ............E. Sayılı dosyası üzerinden 27.01.2015 tarih ve ..........K. Sayı ile dava dosyasının kesinleştirme işlemi gerçekleştirilmeden tevzi işlemi yapıldığından bahisle dosyanın kesinleştirildikten sonra tevzi edilmesi hususunda karar verilerek dosyanın mahal mahkemesine iade olarak gönderildiği akabinde Bursa .......... Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından dava dosyasının kesinleştirilerek tevziye gönderildiği ve dosyanın yapılan tevzisi neticesinde mahkememizin ...........E. Sırasına kaydının gerçekleştirilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; dava konusu olayın meydana geldiği yerin, Bursa ili, Osmangazi ilçesi, ............ 1. Kısım, L 5-3 B blok olduğu, söz konusu site içerisinde çok sayıda bina, okul, çocuk parkı, sosyal tesislerin yer aldığı, sitenin giriş kapısı ve güvenliğinin olmadığı, etrafı açık bir mahalle şeklinde olduğu, her türlü canlının rahatça girip çıkabildiği bir yer olduğu, sokak hayvanlarının giriş ve çıkışlarına açık bir konumda bulunduğu tespit edilmiştir.
Davacının iddiasının, davalının evinde kedi beslemesinden dolayı duyduğu rahatsızlıktan kaynaklandığı, uyuşmazlığın ana unsurunun kedi beslenmesinden duyulan rahatsızlık olduğu bu nedenle davalının kedi beslemekten men edilmesini talep ettiği anlaşılmıştır.
Davaya konu olan kedinin gerek sağlık açısından gerekse gürültü ve rahatsızlık verici davranışlar açısından olumsuzluk yaratacak bir yapıya sahip olmadığı, somut olaylarla rahatsızlık durumunun net bir şekilde meydana geldiğine dair bir husus bulunmadığı, sadece kedilere yiyecek içecek verilmesinin insani bir davranış olup yapılmasında insani duygularla zaruret bulunduğu, toplum içinde yaşayan her bireyin diğer canlıların da yaşamaya, merhamete ihtiyaçları olduğunun kanıksanması gerektiği, T.M.K.'nun 737. maddesinde; komşuluk hakkı ile ilgili kaideleri genel olarak belirtmiş olup komşuların olumsuz şekilde etkilenmesini sağlayacak taşkınlıklardan kaçınılmayı bir yükümlülük olarak yüklerken komşular arasında hoş görülebilecek dereceyi aşan durumların yasaklandığı, hoşgörü derecesinde kalan durumlarda bu rahatsızlığın olamayacağının istisna olarak belirtmiştir.
Ayrıca T.M.K.'nun temel ruhunu yansıtan ve bütün maddelerden daha üstün bir vasfa sahip olan 2 ve 3. Maddelerde belirtilen iyi niyet prensibi uyarınca değerlendirilme yapıldığında kedilerin gerek özel alanda gerek ortak alanda beslenmelerinin insanlarda katlanılmayacak derecede rahatsızlık yaratmayacağı, bilimsel olgular ve yaradılışları itibariyle kedilerin sakin yapıda, gürültü ve sağlık açısından olumsuzluk yaratmayan canlılar olduğu, insanlar ile birlikte yaşayabilecek evcilleştirmeye müsait bir nitelikte olduğu, insanların birbirlerine duyduğu husumet ve kin, hayvanların yaşamını olumsuz etkileyecek tarzda davranmalarına sebebiyet teşkil etmeyeceği, bu durumun iyi niyet kuralları ile bağdaşmadığı, hayatın olağan akışına göre küçük bir canlı olan kedinin gerek özel alanda, gerek ortak alanda bakılıp beslenmesinden rahatsızlık duyulmasının insani bir davranış olmadığı saygı, sevgi, iyi niyet ve merhametin yalnızca insanların birbirlerine karşı, diğer tüm canlılara karşı gösterilmesi gereken evrensel hak ve sorumluluklardan olduğu, vicdan taşıyan her bireyin bu hak ve sorumlulukları özveri ile yerine getirmelerinin geçerliliği hususunda hassas davranmayı bir mecburiyet olarak görmesi gerektiği, bu durumun medeni yaşam kuralları ve medeni hukukun asıl ruhunu taşıyan temelini oluşturan iyi niyet prensibi ile birebir örtüştüğü, dolayısıyla vicdanen olaya konu davadaki kedinin ortak alandan, özel yaşam alanından çıkartılmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı anlaşıldığından sübut bulmayan davanın reddine dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulması gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır.
Yukarıda açıklanan sebep ve gerekçelerle;
HÜKÜM :
1-Açılan davanın REDDİNE,
Dair, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde Yargıtay yolu açık olarak taraf vekillerinin yüzlerine karşı verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.12/11/2015
